Şarkıları dinleyip geçen biri olamadım hiçbir zaman.Benim için herzaman bi eğlence aracından,vakit geçircek bişey olmaktan fazlasıydılar.Değişik anlamlar yükleme gibi belki gereksiz bi tavrım ya da alışkanlığım var(doğru sözcüğün hangisi olduğundan emin değilim)
Bazen ben hayatıma devam ederken arka planda sürekli bi şarkı döner,sanki insanlar konuşuyormuş ama sesleri duyulmuyormuş gibi olur,sadece o şarkı vardır o an.Nasıl bi dönemden geçiyorsam öyle bi şarkı çalar benim için.Yani mutlu olduğumda farklı,üzgün olduğumda farklı,kızgın olduğumda farklı,aşık olduğumda farklı..Sanki hayatının o dönemi bi filmmiş de,arkada da sountrack çalıyormuş gibi.Film demeylim ya da,hayatımın tamamını film gibi değerlendiriyim ben en iyisi,trailer olsun :)Evet bu noldu.
Bu çok da güzel birşey değil,şarkıları hayatına bu denli sokmak ani duygu değişimlerine sebep olabiliyor çünkü.O şarkılardan birini duyduğunda birden bire durgunlaşabilyorsun,yanındakiler anlam veremiyr buna,'demin gülüyodun noldu birden' diyorlar.Sonra manyak mı olmuyorsun dengesiz mi..Mesela şu anda sırf bana bikaç anımı anımsattığı için artık dinleyemediğim,hatta isimlerini bile görmemek için ortadan kaldırdığım şarkılar ve albümler var.
Herneyse asıl anlatmak istediklerim bunlar değildi.Farklı bi başlık atmıştım.Bana yetti bukadarı,,sustum
geçmişte şarkının ya da filmin, kitabın üstünde işaretlerini bıraktığın duygularınla ilgili bence. bir şarkıyı bir kez dinlediğinde ve o anki ruh halini notalar halinde o şarkıya dökülmüş halde bulduğuna inandığında, orada bir işaret bırakıyorsun. o kadar yoğun oluyorsun ki duygularının bir kısmını bir yerlere dökmek, başka yerlerde yaşamasını sürdürmek istiyorsun ve bunları tekrar bulduğunda işte oluyor. çok uzun bir süre yaşadığın yuvanı terk ettikten tekrar uzun bir süre sonra oraya geri döndüğünde duvardaki lekelerde, parkesi zedelenmiş tabanda, kapıdaki sakız dövmelerinde çocukluğunu,anılarını bulman gibi.
YanıtlaSil